Πηγή: από το άρθρο του Μάκη Γουβέλη στο agrinionews.gr
80 χρόνια προσφοράς
80 χρόνια συμπληρώθηκαν από την ίδρυση του Γηροκομείου της Χριστιανικής Ένωσης Αγρινίου. 80 χρόνια ανελλιπούς προσφοράς. Ήταν 26 Ιουνίου του 1932 όταν εγκρίθηκε με Προεδρικό Διάταγμα η απόφαση (του ίδιου έτους) της Χ.Ε.Ν. για τη δημιουργία του κοινωφελούς ιδρύματος. Με αφορμή αυτή την επέτειο μίλησε ο πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Χριστιανικής Ενώσεως κ. Τάκης Γαρουφαλής. Αναφέρεται σε ιστορικές πτυχές της πορείας του ιδρύματος αλλά και στο παρόν. Αναλυτικά:
Πότε ιδρύθηκε το Γηροκομείο της Χ. Ε. Αγρινίου;
Το Γηροκομείο μας ιδρύθηκε το 1932 με την 7/11.4.1932 απόφαση του Δ.Σ. της Χριστιανικής Ενώσεως Αγρινίου και κατακυρώθηκε με το προεδρικό Διάταγμα της 26 Ιουνίου 1932 και από τότε λειτουργεί κανονικά ανελλιπώς.
Ποιος ήταν ο στόχος αυτής της απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου;
Το τότε Συμβούλιο διαπίστωσε το μεγάλο κενό που υπήρχε στην περιοχή μας, με αποτέλεσμα οι ηλικιωμένοι συνάνθρωποί μας να πεθαίνουν μόνοι, εγκαταλειμμένοι κι αβοήθητοι. Έτσι συνέλαβε την ιδέα της ίδρυσης ενός κοινωφελούς έργου, όπου οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας, κυρίως άποροι, να βρίσκουν στέγη, τροφή, περίθαλψη, φροντίδα και αναχωρούν από τον παρόντα κόσμο, με τον καλύτερο χριστιανικό τρόπο.
Ποιοι αποτελούσαν τότε το Διοικητικό Συμβούλιο της Χριστιανικής Ένωσης Αγρινίου;
Το αποτελούσαν οι Γεώργιος Παπαγιανόπουλος, Κωνσταντίνος Κιρκιλέσης, Βασίλειος Νασόπουλος, Αθανάσιος Χατζάρας, Δημήτριος Μπαρδάκης, Χρήστος Τηλιγάδας, όλοι τους επίλεκτα μέλη της κοινωνίας του παλιού Αγρινίου.
Ποιος ανέλαβε την ευθύνη της υλοποίηση της ιδέας του Ιδρύματος;
Το ανέλαβε το μέλος του Δ.Σ. Βασίλειος Νασόπουλος βιβλιοπώλης τότε και μετέπειτα Μοναχός στην Αγία Λαύρα Καλαβρύτων, όπου και εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στις 13 Δεκεμβρίου 1943.
Πως πέτυχε το στόχο ο Β. Νασόπουλος;
Πλησίασε τον Αθανάσιο Ρήκα και του ζήτησε να παραχωρήσει στην Χ,Ε.Α. ένα κτήμα 6 στρεμμάτων με ελαιοτριβείο, και αγροτική κατοικία που κατείχε στην σημερινή περιοχή του Γηροκομείου για να γίνει το ίδρυμα. Στην αρχή ο Ρήκας αρνήθηκε, μετά όμως από πιέσεις του Β. Νασόπουλου και τη θεία φώτιση, τελικά παραχώρησε την έκταση και τα κτίσματα και έτσι αρχικά οργανώθηκε το Γηροκομείο μας.
Πόσους ηλικιωμένους στέγασε εκείνο το πρώτο Γηροκομείο;
Αν είναι σωστά τα αρχεία μας, οι πρώτοι τρόφιμοι του Γηροκομείου ήταν συνολικά 18, οι Άναρούσου Αγόρω, Εύσταθόπουλος Σταύρος, Ζολώτα Αικατερίνη, Κατερινόπουλος Χριστόφορος Καραγιάννης Νικόλαος, Καραγιάννη Ελένη, Μαρσέλλου Σταματία, Μπιτσάβας Δημήτριος, Πετρόπουλος Ιωάννης, Παπαγιάννη Παρασκευή, Τσαπάρας Αντώνιος, Σπυροπούλου Ελένη, Σωτηρόπουλος Κωνσταντίνος, Σύρρος Ευάγγελος, Τσούνης Χαράλαμπος, Σιακαμπένης Φώτιος, Τσιακάλου Δήμητρα, Φαρμάκης Μάνθος.
Μας είπατε ότι δεν σταμάτησε να λειτουργεί ποτέ αυτά τα 80 χρόνια, Στην Κατοχή λειτουργούσε;
Ναι, κατά την περίοδο της Κατοχής όπου η πείνα είχε απλωθεί σε ολόκληρη την Ελλάδα, το Γηροκομείο μας λειτουργούσε κανονικά, χάρις στην βοήθεια των κατοίκων της περιοχής, που προσέφεραν από το υστέρημά τους ότι είχαν για τους ηλικιωμένους. Πρέπει να αναφέρω ακόμη ότι τότε το Γηροκομείο Αγρινίου (1943-46) λειτουργούσε και ως Ορφανοτροφείο για 20 παιδιά της περιοχής άπορα κατά το διάστημα 1942-1946, με υπεύθυνη την αείμνηστη Βασιλική Δεληκωστοπούλου. Αργότερα το Ορφανοτροφείο μεταστεγάσθηκε σε άλλο οίκημα με Διευθύντρια την αείμνηστη Γεωργία Λέκκα και με την επωνυμία «Ό Ιωσήφ».00:37PreviousPauseNext
Εκείνη την δύσκολη περίοδο του πολέμου και της Κατοχής ποιοι ηγήθηκαν στην οργάνωση του Γηροκομείου;
Σημαντικό γεγονός της εποχής εκείνης για το Γηροκομείο, ήταν η παρουσία στην πόλη μας του αειμνήστου Ιεροκήρυκος Βενέδικτου Πετράκη που έδωσε δημιουργική πνοή, ξεπέρασε δυσκολίες και οργάνωσε με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο τη λειτουργία του Γεροκομείου μας. Μεγάλη ήταν ακόμη και η προσφορά του αειμνήστου Ιεροκήρυκος Πάμφιλου Παπαγιάννη και του λαϊκού τότε Ηλία Ξένου και μετέπειτα Αγιορείτου Ιερομονάχου π. Σπυρίδωνος.
Πότε κτίστηκε το καινούργιο κτήριο και ποιοι βοήθησαν;
Η ανάπτυξη του Ιδρύματος συνεχίστηκε και το 1969-70 κτίσθηκε το νέο τετραώροφο κτίριο με Δωρεές του Αριστείδη Παρθένη, των Αφων Παπαστράτου, των Αφων Παναγοπούλου και του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας. Ακόμη το 1996 αναπαλαιώνεται και ανακαινίζεται η παλιά πτέρυγα με Δωρεά του αειμνήστου Τάσου Παπαστράτου εις μνήμη Αλέκου Ανδρεάδη. Έτσι το Γηροκομείο μας ολοκληρώθηκε. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω τη Νομαρχία Αιτωλοακαρνανίας με τους εκάστοτε εκπροσώπους της. Ακόμη τον Δήμαρχο Αγρινίου τον κ. Θύμιο Σώκο που μας βοήθησε όπου μπορούσε. Σε όλους χρωστάμε πολλές ευχαριστίες.
Ο Ιερός Ναός του Αγίου Bασιλείου πότε έγινε;
Ο νεόκτιστος Ναός του Γηροκομείου λειτούργησε το Δεκέμβριο του 1976 με την ευλογία του τότε Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ.κ. Θεοκλήτου και εδόθη ή ονομασία εις τιμήν και μνήμην του Μεγάλου Βασιλείου.
Πως λειτουργεί σήμερα το Γηροκομείο και τι προσφέρει;
Σήμερα ζουν στο Ίδρυμα 90 γερόντισσες και γέροντες σε ένα χριστιανικό περιβάλλον αγάπης και φροντίδας. Έχουν καθημερινά περιποιημένο φαγητό, στέγη, υπόδηση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, θέρμανση και ότι άλλο χρειαστούν για μια άνετη διαμονή. Επίσης τελούνται τακτικά και Θείες λειτουργίες με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας κ.κ. Κοσμά.
Ποιοι εργάζονται σήμερα στο Γηροκομείο;
Ψυχή του Γηροκομείου μας είναι δέκα γυναίκες αφιερωμένες στο Θεό, οι οποίες κινούμενες από χριστιανική αγάπη, έκαναν την υπέρβαση αφιερώθηκαν στην Τρίτη ηλικία εργάζονται χωρίς ωράριο καθημερινή η αργία, χωρίς διακοπή μέρα νύχτα, χωρίς αμοιβή μαζί με την Διευθύντρια την Δίδα Μαρία Κτενοπούλου μέλος της Ιεραποστολικής Αδελφότητας «ΤΑΒΙΘΑ» και πρώην προϊσταμένη του «Ευαγγελισμού» η οποία παρέλαβε την Διεύθυνση από την Σεβαστή οικοδέσποινα του Αγρινίου Δίδα Ντίνα Καμένου.
80 χρόνια αυτό το Ίδρυμα επιβιώνει δυναμικά. Ποιος σας δίνει τη Δύναμη;
Εκείνο που μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε, παρά τις πολλές δυσκολίες των καιρών, είναι πρώτα η ευλογία του Θεού και μετά η κοινωνία του Αγρινίου και της γύρω περιοχής, που έχει αγαπήσει το ίδρυμα, το έχει αγκαλιάσει και το βοηθάει με κάθε τρόπο. Για μας και το παραμικρό, μας είναι μεγάλη βοήθεια και αυτό το ξέρει ο κόσμος. Λίγα τρόφιμα, παλιά ρούχα και παπούτσια, λίγα φρούτα, και ότι μπορεί ο καθένας, είναι για μας δύναμη τεράστια. Το Γηροκομείο θα επιτελεί το έργο του ταπεινά, χωρίς τυμπανοκρουσίες, αλλά δυναμικά και ουσιαστικά, πάντα με την βοήθεια της κοινωνίας.
Κλείνοντας τι ποιο μήνυμα θα στέλνατε στους αναγνώστες μας; Πιστεύουμε ότι ο Παντοδύναμος Θεός θα επευλογεί την προσπάθεια όλων μας, γιατί η ανάγκη είναι μεγάλη, οι ηλικιωμένοι αδελφοί μας που αναζητούν ζεστασιά είναι πολλοί, κι ο λόγος του Κυρίου «εφόσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε,,,,,» Ευχόμεθα ο Πανάγαθος Θεός να χαρίζει δυνάμεις σωματικές και ψυχικές σε όλους μας.
